سوره سبأ آیه 36

قُلْ إِنَّ رَبِّی یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاء وَیَقْدِرُ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ  

بگو: همانا پروردگار من روزى را (طبق صلاح عام و اقتضاى نظام) براى هر کس بخواهد مى‏گسترد و تنگ مى‏گیرد (و اینها دلیل حبّ و بغض به افراد نیست) و لکن بیشتر مردم نمى‏دانند 

تفسیر: 

قل ان ربی یبسط الرزق لمن یشاء و یقدر ولکن اکثر الناس لایعلمون ): (بگو همانا پروردگار من است که روزی را بر هر کس بخواهد گشایش داده و یا تنگ می گیرد اما بیشتر مردم نمی دانند)این آیه و سه آیه بعدی جواب گفتار مشرکین است ، در این آیه از این راه واردشده که مسأله رزق و کمی و زیادی آن به دست خداست و اوست که مطابق حکمت ومصلحت خود به بعضی افراد روزی وسیع می دهد و بر بعضی دیگر روزی اندک ومحدود، بنابراین کمی و زیادی اموال و اولاد، ارتباطی با کرامت ذاتی افراد ندارد.اما بیشتر مردم این مطلب را نمی دانند و روزی را به اسباب ظاهری نسبت می دهند وآن را مربوط به حزم و تدبیر ظاهری خود می دانند و حال آنکه روزی بدست خداست . 

هرگز صفتهای ناقص نسبت به خداوند از قبیل بخیل و میان انسانها تفاوت گزاردن شایسته او نمی باشد خداوند با توجه به مصحلت و قدرت و توانایی هر کس به او روزی می دهد به یک کسی بیشتر و به کسی دیگر ممکن است کم روزی دهد ولی به هر کس روزی می دهد از کوچکترین موجود زنده در دنیا گرفته تا بزرگترین آن روزی در پیشگاه احدیت دارند.