سوره نور آیه ۴۲-۴۱

أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُسَبِّحُ لَهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالطَّیْرُ صَافَّاتٍ کُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِیحَهُ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِمَا یَفْعَلُونَ  

آیا به چشم دل ندیدى که هر کس که در آسمان‏ها و این زمین است و پرندگان بال گشوده (در فضا) خدا را تسبیح مى‏گویند؟! هر یک از آنها (بر حسب استعداد تکوینى و ارادى خود) دعا و خضوع و نماز و تسبیح خود را دانسته است و خداوند به آنچه انجام مى‏دهند داناست

وَلِلَّهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِیرُ  

و فرمانروایى آسمانها و زمین از آن خداست و بازگشت [همه] به سوى خداست 

تفسیر: 

آیا ندانسته‏اى که هر کس [و هر آنچه‏] در آسمانها و [کران تا کران ]زمین است براى خدا تسبیح مى‏گویند؛ و پرندگان در حالى که در آسمان پر مى‏گشایند [تا به نقطه دلخواه خویش پرواز کنند، ذات پاک و بى‏همتاى او را تسبیح مى‏گویند ]همه [آنان به شیوه‏هاى گوناگون‏] ستایش و تسبیح خود را مى‏دانند، و خدا [هم‏] به آنچه آنها انجام مى‏دهند داناست! 42 - و فرمانروایى آسمانها و زمین از آنِ خداست و بازگشت [همه و همه‏] به سوى خداست. 

تو فکر می کنی حیوانات و پرندگان صدا در میاورند ولی در واقع آنها ذکر و تسبیح خدا را بجا می آورند چشم و گوش دل می خواهد تا این صدا ها راشنیده و به چشم دل ببینیم.